Konjuge pnömokok aşısının (PCV7) sağlıklı çocuklarda nazofarengeal pnömokok taşıyıcılık sıklığı, serotip dağılımı ve antibiyotik direncine etkilerinin saptanması ile taşıyıcılık, serotip dağılımı ve antibiyotik direnci için risk faktörlerinin belirlenmesi
| dc.contributor.author | ÖZDEMİR, Halil (Yazar) | |
| dc.contributor.author | İNCE, Erdal (Tez Danışmanı) | |
| dc.date.accessioned | 2019-02-05T12:41:09Z | |
| dc.date.available | 2012 | |
| dc.date.available | 2019-02-05T12:41:09Z | |
| dc.description.abstract | Konjuge Pnömokok Aşısının (PCV7) Sağlıklı Çocuklarda Nazofarengeal Pnömokok Taşıyıcılık Sıklığı, Serotip Dağılımı ve Antibiyotik Direncine Etkilerinin Saptanması ile Taşıyıcılık, Serotip Dağılımı ve Antibiyotik Direnci İçin Risk Faktörlerinin Belirlenmesi Önemli derecede morbidite ve mortaliteye neden olan pnömokok enfeksiyonlarında kaynak esas olarak asemptomatik taşıyıcılardır. Tüm dünyadaki ülkelerde olduğu gibi ülkemizde de PCV7'nin kullanımının yaygınlaşması ile birlikte taşıyıcıların oranının azalmasına paralel olarak invaziv pnömokok hastalık sıklığı azalması beklenmektedir. Yine aşıya bağlı olarak toplumumuzdaki dolaşan pnömokokların serotip dağılımı ve bunların antibiyotik direnç durumlarının da değişmesi kaçınılmazdır. Ülkemizde aşı öncesi dönemde bu konu ile ilgili birçok araştırma yapılmış ve pnömokok taşıyıcılığı ile ilgili risk faktörlerinin saptanmasına yönelik farklı merkezlerin çalışmaları bulunmaktadır. Ancak, aşı sonrası dönemde bu tür bir çalışmanın ilk defa yapılacak olması ve aşı öncesi dönemde yapılan çalışmalarla karşılaştırma yapılması yönünden büyük önem teşkil etmektedir. Çalışma, AÜTF, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, AÜTF Cebeci Hastanesi Merkez Mikrobiyoloji Laboratuvarı ve RSHM'de prospektif bir çalışma olarak yürütüldü. 21.04.2011-22.06.2011 tarihleri arasında çalışmaya katılan yaşları 1 ay ile 18 yıl arasında değişen 1101 çocuktan nazofarengeal örnekler alındı. Elde edilen pnömokok suşlarının penisilin ve seftriaksona karşı duyarlılıkları E-test ile 2008 CLSI kriterlerine göre belirlendi. İzolatların serotipleri Quellung reaksiyonu ile belirlendi. Çalışmaya alınan çocukların 679'u (%61,7) PCV7 ile aşılıyken, 422'si (%38,3) PCV7 ile aşılanmamıştı. Çocuklardan 241'inde (%21,9) pnömokok taşıyıcılığı saptandı. Yaş küçüldükçe taşıyıcılık sıklığının anlamlı derecede artış gösterdiği ve özellikle 2 yaş ve altındaki çocuklarda daha fazla olmak üzere 5 yaş ve altındaki çocuklarda taşıyıcılık oranının anlamlı derecede fazla olduğu tespit edildi (0-24 ay: %25,5, 25-60 ay: %20,2 ve >60 ay: %13). Kendisi ve/veya kardeşi kreşe giden çocuklarda, son 1 ay içinde solunum yolu enfeksiyonu geçirenlerde, ailesinin gelir düzeyi düşük olanlarda ve ailesindeki toplam çocuk sayısı fazla olanlarda istatistiksel olarak anlamlı derecede pnömokok taşıyıcılığının fazla olduğu tespit edildi. SSS enfeksiyonu açısından MİK değerlerine bakıldığında elde edilen izolatların %73'ünün penisiline ve %47,7'sinin (DDD: %29,9 ve YDD: %17,8) seftriaksona dirençli oldukları belirlendi. Ailede sağlık personelinin olması, ailedeki toplam birey sayısının fazla olması ve son 3 ayda ortalama kullanılan antibiyotik sayısının artışı ile penisilin (SSS-parenteral) direnci artışı arasında ilişki olduğu belirlendi. Ayrıca, 5 yaş ve altındaki çocuklarda PCV7 ile tam aşılılı olanlarda PCV7 ile parsiyel aşılı olan veya PCV7 ile hiç aşılanmamış olanlarda penisilin (oral ve SSS-parenteral) direncinin anlamlı derecede daha az olduğu saptandı. Ailedeki toplam çocuk sayısının fazla olması, son 1 yıl ve 3 aydaki kullanılan ortalama antibiyotik sayısının artışı ve çocukların yaşının 24 aydan büyük olması ile seftriakson (SSS-parenteral) direnci artışı arasında ilişki olduğu belirlendi. Serotiplendirmesi yapılanların yarısını dört serotip oluşturuyordu; 19F (%15,2), 6A (%15,2), 23F (%10,3) ve 6B (%9,3). İzolatların 85'i (%46,2) PCV7'nin içerdiği serotiplerken, 99'unun (%53,8) PCV7'nin içermediği aşı dışı serotipler olduğu tespit edildi. Ayrıca, serotiplerin 114'ünün (%62) yeni kullanıma giren PCV13'deki serotipler olduğu, 70'inin (%38) PCV13 dışındaki serotipler olduğu saptandı. Serotip 6A, 6B, 14, 19F ve 23F'nin diğer serotiplere göre anlamlı derecede penisilin ve seftriaksona dirençli oldukları görüldü. PCV7 ve PCV13'teki serotipleri kapsayan serotiplerin anlamlı derecede aşı dışı serotiplere göre daha yüksek oranda penisilin ve seftriaksona dirençli oldukları tespit edildi. Sonuç olarak, PCV7'nin ulusal aşı takvimimize girmesinden sonraki yaklaşık 3 yıllık dönemde pnömokok taşıyıcılık sıklığında anlamlı bir değişiklik saptanmazken, serotip 6A başta olmak üzere aşı dışı serotiplerde artışın başladığı tespit edildi. Ayrıca, çalışmada en çarpıcı nokta olarak taşınan pnömokoklarda ortaya çıkan penisilin ve seftriakson direncindeki büyük artıştır.Abstract The Determination of the Effects of Pneumococcal Conjugate Vaccine (PCV7) on Frequency of Nasopharyngeal Pneumococcal Carriage, Serotype Distribution and Antibiotic Resistance in Healthy Children and the Identification of the Risk Factors for Frequency of Carriage, Serotype Distribution and Antibiotic Resistance Pneumococcal infection is a leading significant cause of childhood morbidity and mortality and the source is mainly asymptomatic carriers. A reduction in the frequency for invasive pneumococcal disease is expected in paralel with the decreasing of the rates of carriers with the widespread of pneumococcal conjugate vaccine (PCV7) in our country like in the other countries. The changing of the serotype distribution of the pneumococci and the status of antibiotic resistance in our society is inevitable. A lot of research is made on this subject in the pre-vaccine period and the studies about the risk factors of pneumococcal carriage are made by different centers in our country. However, the study is to be done for the first time in the period after vaccination to compare with the studies in the pre-vaccine period is crucial. The study was conducted as a prospective research at Department of Pediatrics and Cebeci Hospital Central Microbiology Laboratory, Ankara University Medical School, and Refik Saydam National Public Health Agency. Between April 21, 2011 and June 22, 2011 nasopharyngeal specimens were obtained from 1101 children aged 1 month to 18 years. Pneumococci isolates were tested for susceptibility to penicillin and ceftriaxone by using E-test and the susceptibility results were determined according to the 2008 Clinical Laboratory Standards Institute (CLSI). Serotypes of the isolates were determined by Quellung reaction. Of the children included in the study, 679 (61.7%) had received PCV7. The pneumococcal carriage rate was 21.9%. The carrier frequency was significantly increased by decreasing the children?s age and especially in children under 2 years of age and under 5 years of age carrier rates were found to be significantly higher (0-24 months: 25.5%, 25-60 months: 20.2% and >60 months: 13%). Having sibling attending at day-care centers, recovering from respiratory infection within 1 month, being a member of a family with low income level and being a member of family with more children were found be the risk factors for the pneumococcal carriage. Using the meningitis criteria of MIC values, 73% of the isolates were resistant to the penicillin and 47.7% of them was non-susceptible to the ceftriaxone (intermediately resistant: 29.9% and high resistant: 17.8%). Being a member of crowded family, living with a family health care provider and increasing in the average number of antibiotics used within 3 months were found to be related with the increase in the rates of penicillin (for meningitis) resistance. In addition, penicillin (for meningitis or oral therapy) resistance was significantly more in non-vaccinated or vaccinated partially children with PCV7 than the vaccinated fully children with PCV7 aged under 5 years. Being a member of family with more children, being age of over 2 years and increasing in the average number of antibiotics used within 3 months and 1 year were found to be related with the increase in the rates of ceftriaxone (for meningitis) resistance. Half of all pneumococcal isolates were serotyped as 19F (15.2%), 6A (15.2%), 23F (10.3%) and 6B (9.3%). Serotype coverage rates of the PCV7 and non-PCV7 were 46.2% and 53.8%, respectively. However, a recently introduced vaccine PCV13 covered 62% of isolates. The most common penicillin and ceftriaxone resistant serotypes were 6A, 6B, 14, 19F and 23F. Also, resistant isolates to the penicillin and ceftriaxone were more in serotypes covered by PCV7 and PCV13 than the non-PCV7 and non-PCV13 serotypes. As a result, there was no important change in frequency of pneumococcal carriage after about 3 years later introduction of the PCV7 into the national vaccine schedule and an increasing trend of the rates in non-PCV7 serotypes was seen especially in serotype 6A. In addition, the most striking point of this study is the unprecedented increase in carriage of penicillin anda ceftriaxone resistant pneumococci. | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12575/22166 | |
| dc.language.iso | tr | TR_tr |
| dc.publisher | Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Çocuk Enfeksiyon Hastalıkları Bilim Dalı | |
| dc.subject | TIP | tr |
| dc.title | Konjuge pnömokok aşısının (PCV7) sağlıklı çocuklarda nazofarengeal pnömokok taşıyıcılık sıklığı, serotip dağılımı ve antibiyotik direncine etkilerinin saptanması ile taşıyıcılık, serotip dağılımı ve antibiyotik direnci için risk faktörlerinin belirlenmesi | |
| dc.type | Thesis |